Charming - Ο ΜΑΓΕΜΕΝΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ
Βαθμολογία: 3/5
Mια
σατανική βασίλισσα καταράστηκε το νεαρό πρίγκιπα Φελίπε να γίνεται το
αντικείμενο του πόθου κάθε γυναίκας που συναντά με ένα μόνο χαμόγελο και την επίδειξη της αστραφτερής οδοντοστοιχίας του, κάπως σαν διαφήμιση
οδοντόκρεμας. Οι υπήκοοι του βασιλιά-πατέρα του είναι αγανακτισμένοι και έτοιμοι να
εξεγερθούν, γιατί οι σύζυγοί τους έχουν
ερωτευτεί τον πρίγκιπα. Ανάμεσα στις ερωτευμένες γυναίκες του βασιλείου
όμως είναι και οι πριγκίπισσες Χιονάτη, Σταχτοπούτα και Ωραία Κοιμωμένη,
τις οποίες έχει αρραβωνιαστεί και πρόκειται να παντρευτεί. Ο κίνδυνος για
το βασίλειο είναι άμεσα ορατός και ο μόνος τρόπος για να λυθούν τα μάγια
είναι να βρει ο πρίγκιπας Φελίπε την αληθινή του αγάπη
και να λύσει τα μάγια. Ο πρίγκιπας είναι καρδιοκατακτητής, ωστόσο δεν
μπορεί να νοιώσει την αληθινή αγάπη λόγω της κατάρας, κι αυτό δυσκολεύει
την αποστολή του. Ο νεαρός Φελίπε λοιπόν με τη βοήθεια της νεαρής
κλέφτρας Λεονόρ, θα ξεκινήσει ένα
επικό ταξίδι για να βρει την πραγματική του αγάπη.
Πρόκειται
για μια αμερικανο-καναδική παραγωγή ενός παραμυθένιου
animation, την οποία "υπογράφει" ο παραγωγός του «Σρεκ» Τζον Γουίλιαμς. Η
ταινία είναι ευχάριστη, έχει πολλές ανατροπές και απολαυστική
μουσική, ακολουθώντας αρκετά από τα πετυχημένα μοτίβα του Σρεκ. Η βασική ανατροπή στο Charming γίνεται στο επίπεδο του φύλου. Συγκεκριμένα, η
ταινία σατιρίζει τον πρίγκιπα που σ' όλες σχεδόν τις παρόμοιες ιστορίες σώζει
την όμορφη, παθητική κι ανήμπορη κοπέλα. Στην προκειμένη περίπτωση, η
Λεονόρ είναι ένας δυναμικός και περιπετειώδης χαρακτήρας που όχι μόνο
εκπαιδεύει τον Φελίπε στα όπλα, αλλά του δίνει και το φιλί της ζωής στο
τέλος. Παράλληλα, διακωμωδεί κλασικούς γυναικείους χαρακτήρες των
παραμυθιών, όπως είναι η Χιονάτη, η Σταχτοπούτα και η Ωραία Κοιμωμένη,
τις οποίες παρουσιάζει παθητικές, εξαρτημένες και βαρετές αφού το μόνο που
τις απασχολεί είναι η εμφάνισή τους και η καλοπέραση. Ο Φελίπε
παρουσίαζεται αφελής, παρορμητικός, λιγότερο έξυπνος από την Λέονορ.
Επίσης η τελευταία είναι καχύπτοπτη, σκληρή και κυνική (αφού η μόνη της
αγάπη είναι για το χρυσό), ανίκανη να αγαπήσει έναν άνθρωπο, στοιχεία
προσωπικότητας που συναντάμε συνήθως σε ανδρικούς χαρακτήρες. Επομένως,
έχουμε μια αντιστροφή της κλασικής πατριαρχικής σύνδεσης του διπόλου Νους - Σώμα ή
Ορθολογισμός - Αισθητική, με το δίπολο Άνδρας - Γυναίκα κατά αντιστοιχία, αλλά και
μια κριτική αμφισβήτηση του υλισμού, αφού τελικά αυτό που μετράει
περισσότερο από όλα είναι η αυθεντική αγάπη.
Η
προσπάθεια «αποδόμησης» του παραμυθένιου ροζ μοντέλου αντισταθμίζεται
όμως από το γεγονός ότι η πλοκή αναπαράγει έναν στερεοτυπικό ρομαντικό
έμφυλο λόγο, που θέλει τη λαϊκή κοπέλα να παντρεύεται τον πλούσιο και
καταξιωμένο άνδρα, αν και με αρκετές ανατροπές μέχρι το τέλος. Η αγάπη
φυσικοποιείται και παρουσιάζεται ως καθολική, πανανθρώπινη και
ανιστορική. Εμφανίζεται ως η ουσία της ζωής και όχι ως ιστορικό και πολιτισμικό προϊόν. Επιπλέον κατευθύνεται αποκλειστικά σε ένα ετεροφυλοφιλικό πλαίσιο, με τελική κατάληξη το γάμο.
Εν
κατακλείδι, είναι σαν να παρακολουθούμε ένα κλασικό παραμύθι με
αντεστραμμένους τους έμφυλους χαρακτήρες, το οποίο είναι προσαρμοσμένο
στη σημερινή ποπ, ανάλαφρη και καθόλου σοβαροφανή, κουλτούρα. Η ταινία
παρακολουθείται ευχάριστα τόσο από παιδιά (5+) όσο και από μεγάλους.
ΗΠΑ, Καναδάς. 2018. Διάρκεια: 90΄.
Επιλεκτικές Κριτικές και στοιχεία για την παραγωγή της ταινίας:
https://www.lifo.gr/guide/cinema/4387/o-magemenos-prigkipas
https://en.wikipedia.org/wiki/Charming_(film)
Comments
Post a Comment